به نقل از «خبرگزاری برنا»

بیماری های کبدی این علائم پوستی را دارد

تاریخ انتشار: ۲۰ بهمن ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۸۴۲۹۸۲

قرمزی کف دست ممکن است ناشی از بیماری حاد و یا مزمن کبد باشد. این حالت بیشتر در بیماری‌‌های کبدی پیشرفته ناشی از مصرف الکل مشاهده می‌شود.

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ برخی از افراد بر این باورند که پوست، آینه تمام‌ نمای امراض درونی است و بیماری‌ها، مشکلات خودشان را روی پوست نشان می‌دهند. ممکن است شما از اطرافیان شنیده‌اید که اگر دچار بیماری پوستی مانند لک و جوش شدید، ممکن است کبدتان دچار مشکل شده باشد و بهتر است هر چه زودتر به دکتر مراجعه کنید.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

امراض کبدی می‌توانند با نشانه‌های پوستی بروز کنند، ولی باید به یاد داشته باشید که هر بیماری پوستی نشانه بیماری کبدی نیست و برای کشف علت درونی آن باید از طریق پزشک معاینه و با آزمایشات مربوطه بررسی شوید. کبد وظیفه سـوخت‌وساز پروتئین‌ها، چربی‌ها و کربوهیدرات‌ها را در بدن به عهده دارد و کمک می‌کند که ریزمغذی‌های حیاتی به اشکال و انواع قابل استفاده برای بدن تبدیل شوند. همچنین عمل ذخیره‌سازی و فعال‌سازی ویتامین‌ها و املاح معدنی و تولید صفرا بر عهده کبد است. این عضو مهم همچنین به عنوان یک فیلتر عمل می‌کند به ‌طوری که مواد سمی را از خون خارج ساخته و به حفظ سلامت ترکیبات خون در عروق کمک می‌نماید. به ‌طوری که کبد آمونیاک سمی را به اوره تبدیل کرده و خون را از آن پاک می‌کند، اوره و الکل را از خون می‌زداید و باکتری‌ها و مواد زاید را نیز از بین می‌برد.

 

تغییرات رنگدانه‌ای پوست

یرقان یا همان زردی‌پوست، یکی از مشهورترین علایم بیماری‌‌‌های کبدی است که باعث زردی پوست و حتی زرد شدن سفیدی چشم می‌‌‌شود. زردی پوست وقتی رخ می‌‌‌دهد که کبد بیمار، به مقدار کافی، بیلی‌روبین دفع نکند.

زردی که ابتدا در اسکلرای چشم و کام نرم دهان دیده می‌شود و سپس پوست را درگیر می‌کند. تغییر رنگ خاکستری تیره که معمولاً در نواحی در معرض آفتاب بیشتر می‌باشد و ممکن است به صورت تـکه‌ای یا منتشر باشد گاهی در نواحی اطراف لب و اطراف چشم مشابه لکه‌های حاملگی می‌شود و گاهی مشابه کک‌ومک می‌باشد. تغییر رنگ در مواردی محدود به چین‌های کف دست بوده است. در مردان تیره شدن نوک پستان همراه بزرگ شدن آن و تحلیل رفتن بیضه مشاهده می‌شود. کم‌رنگ شدن نقطه‌ای پوست هم گاهی دیده می‌شود. مشکلات کبدی شامل طیف وسیعی از بیماری‌ها و نارسایی‌هایی هستند که به بافت کبد یا عملکرد آن آسیب می‌رسانند و عمدتاً نیز بافت کبد در تماس با یک ویروس ممکن است ملتهب شود. مهم‌ترین عواملی که موجب بروز بیماری‌ها و ناراحتی‌های کبدی می‌شوند، شامل ویروس‌های هپاتیت A، B و C، مصرف الکل و استفاده زیاد از داروهای مسکن هستند. به علاوه چاقی نیز موجب تجمع چربی‌ در کبد می‌شود.

 

خارش

شایع‌ترین تظاهر پوستی همراه با بیماری‌های کبدی می‌باشد. خارش در نواحی انتهایی بدن و در نواحی در تماس با لباس تنگ و همچنین در شب‌ها بیشتر است. در موارد خیلی پیشرفته بیماری کبد، خارش بهبود می‌یابد. خارش در بیماری‌‌های کبدی به دلیل انسداد در مجاری صفراوی است و به خاطر این انسداد، مواد و ترشحات صفراوی نمی‌‌‌توانند دفع شوند. این مواد درون کیسه‌صفرا و مجاری صفراوی تجمع پیدا کرده و باعث ترشح آنها به داخل خون می‌‌‌شوند و علایم خودشان را به صورت زردی و یرقان روی پوست نشان می‌‌دهند. بر اثر خارش مداوم، ممکن است اثرات خاراندن روی پوست مشاهده شود. قرمزی کف دست ممکن است ناشی از بیماری حاد و یا مزمن کبد باشد. این حالت بیشتر در بیماری‌‌های کبدی پیشرفته ناشی از مصرف الکل مشاهده می‌شود. رنگ خاکستری متمایل به ارغوانی تیره در پوست هم می‌‌‌تواند به علت افزایش آهن و یا برنزه رنگ شدن آن باشد که باید به بیماری هموکروماتوز شک کرد. در این بیماری، آهن اضافی در کبد رسوب کرده و باعث اختلال در کار طبیعی کبد می‌شود.

 

تغییرات عروقی (آنژیومای عنکبوتی)

به صورت گشاد شدن موضعی عروق که در اطراف مویرگ مرکزی می‌باشد و قرمزی کف دست و صورت از علایم دیگر بیماری‌های کبدی می‌باشد که غیراختصاصی است. کبود شدن پوست هم در مواردی از علایم اختلالات کبدی است.

 

تغییرات مو و ناخن

موهای بدن نازک می‌شوند و در نواحی از بدن می‌ریزند. الگوی مو در قسمت تناسلی آقایان مشابه خانم‌ها می‌شود. سفید شدن منتشر ناخن، قسمت بالایی ناخن سفید و قسمت تحتانی آن صورتی رنگ می‌باشد (Terry’s nail) و یا به صورت باندهای سفید رنگی در عرض ناخن دیده می‌شود (Muehrke’s bands). کلاً بینگ یا چنگکی شدن ناخن و صاف شدن و هم چنین قاشقی شدن ناخن هم ممکن است دیده شود. ترک خوردن پوست مشابه ترک‌های حاملگی در ران‌ها، باسن و قسمت تحتانی شکم ممکن است رخ دهد.

 

لکه‌های پوستی

در مورد ارتباط بیماری‌‌های کبدی با لکه‌های قهوه‌ای رنگ روی پوست، باورهای غلطی وجود دارد که باید اصلاح شود. گاهی بعضی‌ افراد لکه‌‌‌های بارداری را که قهوه‌ای رنگ هستند و در دوران بارداری روی پوست ظاهر می‌‌شوند، به بیماری کبدی نسبت می‌‌‌دهند که اصلاً ربطی به کبد ندارد. همین‌طور، لک‌های قهوه‌ای رنگ کک‌ومک هم ارتباطی با بیماری‌‌‌های کبدی ندارد و نشانه بیماری کبدی به حساب نمی‌‌‌آید. به ندرت ممکن است علایم پوستی مانند لکه‌های ریز قرمز رنگ یا پوسته ریزی بر اثر ابتلا به بیماری‌های کبدی دیده شود. این علایم کمتر شایع هستند و بروز آنها تنها نشانه ابتلا به بیماری‌های کبدی نیست و باید به علل دیگر نیز فکر کرد. یکی از مشخصه‌های بیماری‌های کبدی، سفید شدن رنگ ناخن است که علت آن کمبود مواد تولید شده در کبد به ویژه آلبومین است البته ممکن است ناخن فرد بر اثر ابتلا به این اختلالات لایه‌لایه شده و لکه‌های زرد روی آنها دیده شود. با توجه به آن که کبد وظیفه ساخت فاکتورهای انعقادی و برخی از فاکتورهای ضدانعقادی را بر عهده دارد، خونریزی‌های سطحی پوست می‌تواند یکی دیگر از علایم اختلال در کارکرد این عضو مهم بدن باشد. این علایم به صورت نقاط یا برجستگی‌های قرمزرنگ یا لکه‌های کبود رنگ شبیه لکه‌های ناشی از ضربه بروز می‌کند. این لکه‌های آبی ممکن است بدون سابقه ضربه یا با ضربه مختصر ایجاد شود بنابراین افرادی که بدون وارد شدن ضربه به بدن‌شان دچار خون مردگی پوستی می‌شوند ممکن است به اختلالات کبدی مبتلا شده باشند.

 

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: بیماری کبدی مشکلات پوستی بیماری های کبدی مشاهده می شود بیماری کبدی قهوه ای رنگ دیده می شود بیماری کبد زردی پوست بیماری ها مصرف الکل روی پوست دیده شود پوست هم بر اثر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۸۴۲۹۸۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چگونه در گرما از پاها مراقبت کنیم؟

به گزارش جام جم آنلاین، با فرارسیدن فصل‌های بهار و تابستان، اغلب افرادی که در این فصل سال عادت دارند صندل و کفش‌های جلوباز بپوشند، با مشکل آفتاب‌سوختگی و ترک پاشنه پا مواجه می‌شوند. این مشکلات را به راحتی می‌توان برطرف کرد و ظاهر خوب پاها را به آنها برگرداند.

پوشیدن صندل و کفش‌های جلو باز و پیاده‌روی در ساحل، کارهایی که پاهای ما را در معرض گرمای زیاد و سطوح داغ قرار می‌دهد، می‌تواند منجر به خشکی، لکه‌های تیره و عوارض مختلفی شود که بر ظاهر و حس پاها تاثیر می‌گذارد.

کارشناسان توصیه می‌کنند که در فصل‌های بهار و تابستان بیشتر از پاهای خود مراقبت کنید تا مطمئن شوید که در تمام طول سال سالم می‌مانند. اگر مطمئن نیستید که چگونه باید این کار را در خانه انجام دهید، در این مقاله چند نکته و پیشنهاد برای روش‌ها و محصولاتی ذکر شده است که می‌توانید آنها را برای بهینه‌سازی روال مراقبت از پاهای خود به‌کار گیرید.

۱- لایه‌برداری نکته‌ای کلیدی است

برای خلاص شدن از شر سلول‌های خشک سطحی پوست که ممکن است باعث احساس زبری و زمخت به نظر رسیدن پاهای شما شود، هر دو هفته یک یا دو بار سطوح زبر پاهای خود را لایه‌برداری کنید.

برای لایه‌برداری پا گزینه‌های بسیار متنوعی وجود دارد. لایه‌بردارهای فیزیکی مانند انواع سنگ‌پای طبیعی و مصنوعی، گزینه‌های خوبی‌ هستند به این شرط که آنها را تمیز نگه دارید.

هنگام استفاده از سوهان یا سنگ‌پا برای برداشتن پوست خشک یا پینه به یاد داشته باشید که هنگام کار روی پوست نرم، فشار کمتر و هنگام برخورد با پینه، فشار بیشتر وارد کنید تا پوست‌تان آسیب نبیند.

۲- آب‌رسانی عمیق

در تابستان به طور طبیعی تمایل داریم زمان بیشتری را بیرون از منزل بگذرانیم. این بدان معنا است که احتمالا از پاهای خود بیش از حد معمول استفاده خواهیم کرد که ممکن است باعث شود سریع‌تر از معمول خشک شوند. پاشنه‌های پا بیشتر وزن ما را تحمل می‌کنند، بنابراین، پوست روی آنها هم معمولا سریع‌تر از بین می‌رود.

به همین دلیل است که مرطوب کردن پاها، مخصوصا پاشنه‌های پا، باید بخش منظمی از برنامه روزانه شما باشد؛ نه کاری که فقط زمانی که احساس می‌کنید خشک شده‌اند یا پینه بسته‌اند، انجام می‌دهید.

همچنین برای حفظ رطوبت کرم‌ها، ماسک‌ها و روغن‌ها، حتما آنها را بلافاصله بعد از حمام استفاده کنید، چرا که پوست وقتی خیس است، مواد را به بهترین شکل جذب می‌کند.

۳ - محافظت در برابر آفتاب

هنگام استفاده از کرم ضدآفتاب برای بدن، اکثر ما پاهای خود را فراموش می‌کنیم که اشتباه بزرگی است. هنگامی که شاخص  یووی (UV) بالا باشد، ممکن است آفتاب‌سوختگی یا لکه‌های تیره فقط در عرض چند دقیقه روی پوست در معرض آفتاب ایجاد شود.

محافظت در برابر آفتاب فقط مربوط به پوست نیست. ناخن‌ها نیز از ترکیبات پروتئینی ساخته شده‌اند که به محافظت بیشتری نیاز دارند و به اندازه پوست، در برابر آسیب‌های ناشی از اشعه ماوراء بنفش آسیب‌پذیرند.

هنگامی که در معرض عوامل خارجی مانند آفتاب، هوای بسیار خشک، رطوبت بالا، شن یا آب‌ شور قرار می‌گیرید، پوستی که دور ناخن‌های شما را فراگرفته بیشتر مستعد خشکی می‌شود که در نهایت به ناخن‌ها و سلامت کلی پا آسیب می‌رساند.

۴ - تا حد ممکن از راه رفتن با پای برهنه اجتناب کنید

به گزارش ایندیپندنت، در طول تابستان قدم زدن بدون کفش و با پای برهنه در اطراف خانه، استخر یا در شن و ماسه، شاید دلچسب به نظر برسد اما این کار می‌تواند صدمات زیادی با خود داشته باشد. هنگامی که پابرهنه‌اید، پاهای شما سریع‌تر گرمای سطح را جذب می‌کنند که می‌تواند در عرض چند ثانیه به آفتاب‌سوختگی و قرمزی منجر شود.

۵ - پاها را خشک نگه دارید

پاها نقش مهمی در تنظیم دمای بدن ما دارند. به همین دلیل، تمایل به تعریق دارند و هرچند این تعریق کاملا طبیعی است، می‌تواند مشکلات زیادی از رشد باکتری گرفته تا پینه، بوی ناخوشایند و قارچ ایجاد کند.

اگر کفش‌های بسته می‌پوشید، سعی کنید همیشه جوراب به پا داشته باشید تا مقداری از رطوبت را به خود جذب کند. اگر ترجیح می‌دهید در ماه‌های گرم جوراب را کنار بگذارید، پودر پا می‌تواند کمک کند.