Web Analytics Made Easy - Statcounter

به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایسنا، تعداد مادرانی که قبل از ورود به اتاق عمل و انجام زایمان به آرایشگاه می‌روند، موهایشان را براشینگ می‌کنند، لاک می‌زنند یا ناخن می‌کارند کم نیست؛ زیباسازی‌هایی که صدای ماماها و متخصصان زنان را درآورده و مخالفتشان هم دلایل پزشکی دارد.

استفاده از رنگ لاک‌های تیره بویژه رنگ‌های قرمز، آبی، مشکی و کاشت یا  ژلیش ناخن، کار پزشکان در اتاق عمل  را با مشکل روبه‌رو می‌کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

پیش از آنکه کاشت ناخن مرسوم شود، مشکل با استون و پاک‌کردن لاک ناخن انگشت اشاره حل می‌شد اما ریمووکردن ناخن کاشته‌شده در اتاق عمل کار ساده‌ای نیست. تذکرات زیاد این موضوع توسط عوامل اتاق عمل به بیمار گاهی به برخورد ناخوشایند آنان ختم می‌شود و خاطره بدی برای بیمار می‌ماند.

به گفته یکی از متخصصان زنان و زایمان، دستگاه تشخیص میزان اشباع اکسیژن خون یا همان پالس‌اکسیمتر روی ناخن قرار می‌گیرد و بر اساس طول موج، میزان هموگلوبین متصل به اکسیژن تشخیص داده می‌شود که داشتن لاک بویژه رنگ تیره و حنا روی ناخن‌ها در تشخیص میزان اکسیژن اختلال ایجاد می‌کند و پزشک نمی‌تواند اصطلاحا بیمار را مانیتور کند و همین امر ممکن است جان مادر و نوزاد را به خطر بیندازد.

همچنین آرایش، استفاده از دئودرانت و رژلب‌های رنگ تیره اجازه نمی‌دهد که پزشک متوجه تغییر حالت و رنگ بیمار یا به‌اصطلاح رنگ‌پریدگی او در حین خونریزی شود چرا که رنگ چهره بیمار بیانگر حال اوست. امروزه برای انجام عمل سزارین، مادر را بیهوش نمی‌کنند و معمولا مادران باردار برای زایمان از کمر بی‌حس می‌شوند. عارضه‌ای که در این زمینه وجود دارد اُفت فشار است که با بالا رفتن ضربان قلب همراه می‌شود. معمولا از طریق حالات چهره می‌توان متوجه حال بیمار شد اما زمانی که فرد آرایش داشته باشد این تشخیص دشوار می‌شود.

منصوره زندی، ماما، با اشاره به اینکه تعداد مادرانی که قبل از ورود به اتاق عمل به آرایشگاه مراجعه می‌کنند کم نیست، به ایسنا می‌گوید: «با توجه به رنگ ناخن‌های دست و پا در اتاق عمل می‌توان متوجه سطح اکسیژن خون بیمار شد. کبودشدن ناخن‌ها نشان می‌دهد که سطح اکسیژن خون پایین آمده است. زمانی که مادران کاشت ناخن انجام می‌دهند، تشخیص این امر دشوار می‌شود به همین دلیل به مادران توصیه می‌شود قبل از ورود به اتاق عمل حتما ناخن‌هایشان را ریموو کنند و اگر لاک دارند، آن را پاک کنند. ما به مادران توصیه می‌کنیم قبل از زایمان میکاپ و آرایش چشم نداشته باشند اما رنگ مو در اواخر بارداری چندان مشکلی ندارد و بیشترین مشکل ما با ناخن مادران باردار است.»

اما تمایل مادران به انجام آرایش یا رفتن به آرایشگاه قبل از ورود به اتاق عمل و انجام زایمان ناشی از چیست؟ امر دیگری که این روزها به تشریفات قبل از انجام عمل زایمان اضافه شده، عکاسی و فیلمبرداری از لحظه ورود مادر به اتاق عمل، مصاحبه با او و ثبت لحظه به‌دنیا آمدن نوزاد است؛ فیلمی که معمولا ۱۰ تا ۱۵ دقیقه بیشتر نیست و ثبت همین زمان کوتاه ممکن است چند میلیون تومانی هزینه داشته باشد.      

ثبت لحظات به‌دنیاآمدن نوزاد و ورود فیلمبرداران به اتاق عمل موجب شده مادران هم برای این لحظه تاریخی زندگی‌شان به آرایشگاه‌ها مراجعه کنند و میکاپ و براشینگ انجام دهند تا چهره خوبی در فیلم‌ها و عکس‌ها داشته باشند؛ به همین دلیل تقریبا همه اتاق عمل‌های بیمارستان‌های خصوصی واحدی به نام فیلمبرداری راه انداخته‌اند و برای انجام این کار با یک آتلیه قرارداد بسته‌اند.

پکیج قیمت‌های فیلمبرداری و عکاسی متفاوت است و برخی از این فیلم‌ها از خانه شروع می‌شود. عکاس یا فیلمبردار به خانه متقاضی می‌رود و از صحبت مادر و پدر با بچه‌ای که در شکم است، نمایش اتاق کودک و لحظه عزیمت به بیمارستان عکس و فیلم تهیه می‌کند و آن را به فیلم اتاق زایمان اضافه می‌کند.

هزینه ۶ فریم عکس و چاپ آن یک میلیون و ۲۰۰ هزار تومان است. همچنین برای تهیه فیلم کوتاه قبل از ورود به بیمارستان باید یک میلیون تومان هزینه کرد. هزینه فیلمبرداری از اتاق عمل هم بستگی به ساعت عمل دارد. برای مثال از ساعت ۷ تا ۱۴ مبلغ ۸۰۰ هزار تومان، از ساعت ۱۴ تا ۱۹ یک میلیون تومان و از ساعت ۱۹ تا ۷ صبح یک میلیون و ۴۰۰ هزار تومان دریافت می‌شود و هر فیلم ۱۵ دقیقه است و بعد از تدوین برای خانواده ارسال می‌شود. هزینه عکاسی در ماه‌های مختلف تولد نوزاد و دوران بارداری هم متفاوت است و بستگی به نوع چاپ عکس و آلبوم آن دارد.

طبیعتا عکاسی و فیلمبرداری و ثبت این لحظات به زیبایی‌های بصری وابسته است بنابراین جا دارد که پکیج خدمات، گسترش پیدا کند و مثلا سِت لباس مادر و نوزاد، تزئین اتاق مادر و کودک در بیمارستان، جعبه هدیه، سفارش کیک و کاپ‌کیک‌های نوزادی، قالب‌گیری دست و پای نوزاد، مگنت، استند گلدوزی کف پای نوزاد و محصولات دیگر هم در کنار عکاسی و فیلمبرداری در نظر گرفته شود و طبیعتا هر کدام هزینه‌های خاص خودش را دارد.  

کیک‌ها و کاپ‌کیک‌ها با توجه به جنسیت نوزاد طراحی می‌شوند و یک کیک ۸ کیلوگرمی حدود ۶۰۰ هزار تومان آب می‌خورد. همچنین قیمت کوکی‌ها هم با توجه به تعداد آن محاسبه و از ۱۸۰ هزار تومان شروع  می‌شود و به ۲۸۰ هزار تومان هم می‌رسد.

یکی دیگر از پکیج‌ها به قالب‌گیری دست و پای نوزاد و ساخت تندیس آن مربوط می‌شود که آن هم قیمت‌های متفاوتی دارد و از ۴۵۰ هزار تومان شروع می‌شود و تا دو میلیون تومان هم می‌رسد. معمولا نوزاد که به‌دنیا می‌آید اثر پایش را روی کاغذ می‌زنند و در پرونده پزشکی ضبط می‌کنند و چون خانواده‌ها دوست دارند این اثر پا را داشته باشند بنابراین برای این امر هم چاره‌ای اندیشیده شده با این تفاوت که برای شکیل‌شدن کار به جای کاغذ از استند گلدوزی‌شده استفاده می‌کنند و ۲۰۰ هزار تومان هم بابت آن پول می‌دهند.

با وجود آنکه خرید این پکیج‌ها برای برخی خانواده‌ها مهم است تا مبادا چیزی برای فرزندشان کم بگذارند، در عین حال برای برخی دیگر تجملات و هزینه‌ اضافی به نظر می‌آید و شاید هم برخی همه این امکانات را با دوران خودشان مقایسه کنند که توسط قابله محل و بوسیله یک لگن آب گرم و چند دستمال تمیز به این دنیا آورده شدند. اما این امکانات هم دلیلی بر خوشبخت به‌دنیاآمدن خیلی از نوزادان نیست و تجربه‌های گروه فیلمبرداری از ثبت رویدادهایی که داشتند شنیدنی و عجیب است و البته در برخی موارد جای تاسف هم دارد.    

یکی از فیلمبردارها می‌گوید: «توی یکی از عمل‌ها مادر به شکل عجیبی گریه می‌کرد. می‌گفت سه روزه تو خونه دارم درد می‌کشم و از کمردرد نه می‌تونستم بشینم نه دراز بکشم اما شوهرم گفت دو روز دیگه تحمل کن بچه‌مون اردیبهشتی بشه!»

معمولا اسفندماه و اواخر سال اتاق‌های زایمان برو بیای زیادی دارند و به گفته یکی از این گروه‌های فیلمبرداری در یک بیمارستان خصوصی از اول فروردین‌ماه دوی ماراتن زایمان‌ها هم شروع می‌شود و طبیعتا زمان کاری‌شان فشرده‌تر از همیشه؛ بنابراین روایت‌ها و داستان‌ها هم شنیدنی‌تر می‌شوند.

یکی از این فیلمبردارها می‌گوید: «برخی از پدر و مادرا رفتارای عجیبی دارن! موقع تولد یکی از نوزادا با دوربین رفتم تو اتاق دیدم مامان و بابا قبل از به‌دنیااومدن بچه‌شون دارن با هم دعوا می‌کنن و اصلا مراعات منِ غریبه رو هم نمی‌کنن. به همدیگه فحشای بد میدادن تا جایی که من متعجب مونده بودم چرا وقتی نمی‌تونین همدیگه رو تحمل کنین بچه‌دار شدین؟ بعضی وقتا فضای بعضی از اتاقا اونقدر مسمومه که دلمون میخواد زودتر کارمون تموم بشه و از اون فضا بزنیم بیرون. مثلا پیش اومده در جواب گریه‌های بچه‌شون بگن «چته بابا، چقدر عر میزنی؟» بعضی پدر و مادرا انقدر کم طاقتن که وقتی نمی‌تونن گریه‌های بچه‌شونو کنترل کنن به جون هم می‌افتن و اصلا مسئولیت کار خودشون و مسئولیت بچه‌شونو به عهده نمی‌گیرن. گاهی پیش اومده پدر بیزینس‌من بوده و بالای سر مادر و نوزاد با تلفنش سر کار دعوا می‌کرده و فحش می‌داده و اصلا براش مهم نبوده که گوش بچه‌ش داره می‌شنوه. بعد همین آدم اومده گفته چرا صدا رو از فیلم حذف کردی!»

برخی مسائل مثل زمانی که مادر برای اولین بار نوزادش را می‌بیند و اشک‌هایش سرازیر می‌شود، برای تیم فیلمبرداری بیمارستان‌ها عادی شده است و گاهی اوقات هم دیدن مشابه آنچه روایت کردند ذهنشان را درگیر وضعیت نسل آینده می‌کند.

کد خبر 676881 برچسب‌ها خبر مهم جامعه نوزاد زنان - زایمان خانواده

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: خبر مهم جامعه نوزاد زنان زایمان خانواده میلیون تومان هزار تومان یک میلیون ناخن ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۰۱۸۱۴۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تولید بیماری‌های احتمالی برای نسل آینده؛ حاصل بی‌توجهی به مامایی

خبرگزاری مهر - گروه استان‌ها - فاطمه کول*: یکی از مشکلات بزرگ نظام سلامت که قانونگذار را نیز تحت‌الشعاع قرار داده، تخصص گرایی و درمان محوری خدمات سلامت است در همین راستا حوزه باروری و بارداری که یک امر فیزیولوژیک است، بیش از سایر حوزه‌ها تحت تأثیر این رویکرد مدیکالیزیشن یا پزشکی سازی قرار گرفته است، به طوری که بارداری به بیماری تبدیل شده است.

تولیدمثل و بارداری نیز همچون سایر عملکردهای فیزیولوژیک بدن یک امر حیاتی و فیزیولوژیک است مانند خوردن و آشامیدن که دستگاه گوارش کار هضم و جذب را بطور طبیعی در بدن انجام می‌دهد ولی گاهی ممکن است فردی دچار سو هاضمه شود و آنگاه است که به متخصص گوارش نیاز دارد و هیچ فرد سالمی در پی جراحی آپاندیس یا معده و روده خود نیست، ولی متأسفانه در بحث بارداری و زایمان سیاست گذاری‌های وزارت بهداشت که معمولاً توسط متخصصان جراحی زنان که ماهیتش درمان بیماری‌های زنان و جراحی است، انجام می‌شود که اوج آن را می‌شود با مداخله بسیار تهاجمی و خطرناک در فرآیند فیزیولوژیک زایمان یعنی تولد ٥٦ درصد نوزادان کشور در اتاق عمل و از طریق جراحی سزارین مشاهده کرد.

نوزادانی که با سزارین متولد می‌شوند، معمولاً نه تنها از حق زندگی داخل‌رحمی کامل محروم می‌شوند و زودتر از موعد به‌دنیا می آیند و بیشتر نوزادان بستری در بخش‌های مراقبت ویژه نوزادی را تشکیل می‌دهند بلکه خود بخود امکان دارد در معرض بیماری‌هایی نظیر آسم و آلرژی، دیابت، اوتیسم، بیش فعالی، چاقی و حتی اسکیزوفرنی قرار بگیرند.

روند افزایشی سزارین در کشور حاصل بی‌توجهی و به حاشیه راندن حرفه مامایی است. در تمامی دنیا عامل اصلی زایمان طبیعی و مراقبت‌های دوران بارداری ماما است و جراح زنان تنها در حاملگی‌های پرخطر و بیماری‌های زنان وارد عمل می‌شود و در کشور ما نیز بیش از ۷۰ درصد زایمان‌های طبیعی را ماماها انجام می‌دهند.

بی‌توجهی به وضعیت ماماهای کشور سبب شده است تا ما در حال تولید بیماری‌های احتمالی برای نسل آینده و ایجاد عارضه برای مادران باشیم و هزینه‌های زیادی از صندوق‌های بیمه و از جیب مردم صرف درمان عوارض و بیماری‌های غیر واگیر ناشی از تولد به روش سزارین شود. به عبارتی مداخله‌های غیر ضروری در روند بارداری و زایمان و بی توجهی به بهره برداری از پتانسیل‌های مامایی کشور سبب شده تا نظام سلامت خود در حال تولید بیماری‌های غیر واگیر باشد.

از این رو سازمان بهداشت جهانی و کنفدراسیون بین‌المللی مامایی در سال ۱۸۹۰، پنجم می را به عنوان روز جهانی مامایی انتخاب کردند و این نام‌گذاری از سال ۱۹۹۲ رسمی شد. جهان هر ساله این روز را گرامی می‌دارد و آن را بهانه‌ای می‌داند برای توجه بیشتر به این حرفه و البته فرصتی برای واکاوی نقطه‌ای که در آن ایستاده به طور معمول بسیاری واژه ماما را برابر با زایمان طبیعی می‌دانند ولی حقیقت این است که مامایی ترکیبی است از علم و هنر که فراتر از زایمان، برای هر جامعه‌ای از جمله ایران مهم است.

اهمیت این حرفه را از شعارهایی که هر ساله برای این روز انتخاب می‌شود می‌توان فهمید. «ماماها، مدافع حقوق زنان»، «سرمایه‌گذاری بر روی ماماها، بهبود کیفیت شاخص‌ها» «دنبال کردن جزئیات، سرمایه‌گذاری روی ماماها»، بخشی از شعارهای این سال‌ها است که نقش پررنگ مامایی در شاخصه‌های سلامت یک جامعه و در نهایت پیشرفت آن را نشان می‌دهند.

بی‌شک همه دست‌اندکاران امر سلامت شهادت می‌دهند که ماماها نقش مؤثری در کاهش مرگ و میر مادران و نوزادان دارند.

فعال اجتماعی و کادر درمان

کد خبر 6096269

دیگر خبرها

  • نقش ماما در سلامت زنان و نوزادان
  • انجام بیش از ۹۰ درصد زایمان‌ها توسط ماماها
  • ماما؛ نخستین همراه لحظه‌های شوق‌انگیز زیستن
  • آیا وضو یا تیمم با وجود آرایش و لاک ناخن صحیح است؟
  • ورود دام به ییلاقات شمال دامغان «ممنوع» شد
  • ورود هزار و ۳۴۴ میلیارد تومان نقدینگی به صندوق‌های با درآمد ثابت
  • نوزادِ عجول در آمبولانس اورژانس پیرانشهر متولد شد
  • تولید بیماری‌های احتمالی برای نسل آینده؛ حاصل بی‌توجهی به مامایی
  • ۶ چالش مامایی در قانون جوانی جمعیت
  • سکانس‌هایی از فیلم ورود و خروج ممنوع